Floortje Schuurman is moeder, maker en een bedachtzame ziel. Op haar 35e deelt ze haar dagen met vier jonge jongens en haar man, in een huis waar het leven zelden stilstaat. Haar handen zijn vaak gevuld met een bol wol, een peuter die omhoog reikt of een tussendoortje dat door de kamer wordt aangereikt. Toch is er een rustige helderheid in de manier waarop ze door alles heen beweegt.
In deze editie van Een Wildride met geeft ze ons een inkijkje in haar wereld. Een leven gevormd, niet door grote mijlpalen, maar door de zachte herhaling van zorg, ambacht en aanwezigheid.
Vertel eens wat over jezelf
Mijn naam is Floortje. Ik ben moeder van 4 jongens: Lev (7), Ziggy (5), King (2) en Isaiah (0), samen met mijn lieve man Tom. Verweven met mijn dagelijks leven met de kinderen is mijn werk: het ontwerpen en maken van kleding.
De belangrijkste reden waarom ik redelijk rustig en vredig kan blijven met mijn jongens, is dat ik mijn gezinsleven zo goed kan combineren met mijn creativiteit. Ik heb altijd een haak- of breiproject bij de hand, wat me direct veel plezier en rust geeft.
Ik ben al begonnen met het opschrijven van al onze avonturen, die op papier misschien best wild lijken, maar eerlijk gezegd blijkt mijn wildste ride het vinden van geluk in de dagelijkse routine. Elke ochtend opstaan met het directe chaos van al die kinderen, het alledaagse van schoolritten, was, boodschappen, koken en schoonmaken. Het gevoel van een overwinning als ik me realiseer dat ik niets ben vergeten voordat we naar de speeltuin gaan, maar ook de eindeloze creatieve oplossingen als ik wél iets vergeten ben. Nog steeds zo veel kunnen lachen met mijn partner. De diepe waardering voor die korte momenten ’s avonds wanneer het huis weer opgeruimd en stil is na een dag vol chaos.
De dagelijkse routine is zoveel makkelijker met de kinderen in een draagzak en mijn handen vrij: denk aan last-minute boodschappen met hongerige, vermoeide en dus zeurende kinderen, en de opluchting van de liggend-op-de-grond-schreeuwende peuter in een Wildride zetten.
Mijn wildste ride blijkt het vinden van geluk in de dagelijkse routine.
Wat heeft je het meest verrast aan het ouderschap?
Wat me nu het meest verrast, is hoe ik het hebben van vier kinderen, inclusief een pasgeborene, als zoveel makkelijker ervaar dan toen ik maar één baby had. Ik denk dat het veel te maken heeft met meer ervaring en het niet meer zo overweldigd zijn door de ‘nieuwheid’ van alles. Vroeger werd ik verlamd door de angst mijn baby pijn te doen of te traumatiseren; nu weet ik dat ze waarschijnlijk toch hun eigen portie te verwerken krijgen, en dat dit iets is waar ik minder controle over heb dan ik zou willen.
Wat zit er in je tas?
Ik ga nooit de deur uit zonder een brei- of haakproject. Een zonnebrand van Tallow, die ik ook gebruik als dagcrème, en die ik regelmatig aanbreng als ik veel buiten ben. Mijn concealer van Charlotte Tilbury en een wenkbrauwpotlood; dat is de enige make-up die ik vaak draag en ik vind het geen probleem om het overdag bij te werken. Er liggen altijd wat Lego-steentjes of andere kleine kinderspeeltjes in mijn tas. Mijn haarborstel.
Wat is je beste lifehack voor kinderen?Ik doe mijn best om als grootste prioriteit te hebben dat ik gelukkig ben en in verbinding met mezelf. Als ik merk dat ik de kinderen probeer te controleren om mezelf beter of rustiger te voelen, weet ik dat het tijd is om naar binnen te keren. Dat is niet altijd makkelijk; eerlijk gezegd is er altijd nog Buurman & Buurman als laatste redmiddel om even aan de waanzin te ontsnappen, haha.
Als je één advies zou mogen geven aan een nieuwe ouder, wat zou dat zijn?
Laat je niet meeslepen door schuldgevoelens of de drang om perfect te zijn. Uiteindelijk is het beste voor onze kinderen dat wij gelukkig zijn met onszelf. Schuldgevoel en het gevoel niet goed genoeg te zijn, staan precies in de weg van vrede en tevredenheid.
Ouderschap voltrekt zich zelden in grote, beslissende momenten. Vaker wordt het gevormd door herhaling, aanpassing en de stille taken die een dag vullen. Een zachte pauze na een drukke middag. Een klein project dat tussen de maaltijden door wordt hervat. Een kind dat tot rust komt door iets vertrouwds. Dit zijn de stille details die een gezin vormen. Soms is dat de kern van de wild ride.