Mary Pcholkina is familiefotograaf en moeder van twee jongens. Haar wereld beweegt in een rustig tempo: lange wandelingen, stille weekendrituelen en creatieve momenten met haar kinderen. Ze woont in Nederland, waar ze haar liefde voor de natuur combineert met de schoonheid van het dagelijkse ouderschap. Ze kiest voor rust, verbinding en vrijheid in plaats van haast.
Voor de eerste editie van Een Wildride met spraken we met Mary over gezinsritmes, opvoedtrucs en het herinneringsmoment dat uitgroeide tot een mijlpaal met haar Wildride draagzak.
Wij proberen het simpel en betekenisvol te houden.
Vertel eens iets over jezelf.
Ik ben Mary, familiefotograaf met een grote liefde voor het vastleggen van kindertijd. Kinderfotografie is waar mijn hart ligt — elke dag opnieuw geïnspireerd door mijn eigen kinderen en de stille schoonheid van het alledaagse leven.
We proberen het simpel en betekenisvol te houden. Lange wandelingen — 10.000 stappen is onze gezinsregel — en knusse filmavonden met de beamer horen bij ons ritme. De natuur is onze favoriete ontsnapping, en elke schoolvakantie trekken we naar een nieuw boshuisje ergens in Nederland.
Een van mijn favoriete rituelen is het samen stylen van fotosessies met de kinderen. Kleding uitkiezen wordt een creatief spel — en die gedeelde momenten voelen vaak net zo bijzonder als de foto's zelf.

Wat was je meest memorabele Wildride-moment?
Mijn favoriete moment was de eerste dag dat we de Wildride gebruikten. Ik was wat nerveus, want mijn kind hield nooit zo van draagdoeken. Maar we reizen veel en wandelen nog meer, en soms is het echt nodig om je handen vrij te hebben én je kindje dichtbij te houden.
Het was onze allereerste wandeling. We waren in de duinen, op weg naar zee — geen auto’s, alleen wij en het pad.
Hij bleef de hele weg in de Wildride, knuffelend en stil kijkend naar de dieren om ons heen.
Het werd een warme, bijzondere herinnering aan een dag met ons gezin.
Wat is je beste parenting hack?
De belangrijkste ‘hack’ is volgens mij het respecteren van de grenzen van je kind — niet te veel duwen, maar meer observeren. In gesprek blijven, open communiceren, emoties delen, ook je eigen gevoelens.
Dat maakt het leven voor mij zoveel makkelijker, want het creëert echte verbinding en wederzijds begrip.
En natuurlijk: ze de ruimte geven om zichzelf te zijn.
Oh — en nog een gouden tip: oma en opa regelmatig uitnodigen om te logeren. Dan kunnen ouders even ademhalen.
Wat is een kleine opvoed-leugen die je gebruikt?
1. Broccoli maakt je armen sterk, dan win je elke judowedstrijd!
2. Het internet werkt vandaag niet — het is op en moet rusten.
3. Als je je tanden niet goed poetst, accepteert de tandenfee geen zwarte tanden en krijg je geen cadeautjes.
Wat zit er altijd in je tas?
In mijn mom bag zitten altijd de basics: snacks, fruitknijpzakje, banaan, fruitrolletje, een paar speelgoedautootjes, luiers en doekjes, handgel, water, portemonnee, autosleutels, zonnebril en — natuurlijk — een zakje met extra kleren voor als het misgaat.
Met haar rustige routines, creatieve momenten en diepe band met haar kinderen herinnert Mary ons eraan dat ouderschap draait om eenvoudige, betekenisvolle momenten. Een gedeelde wandeling, een stille knuffel of een speels idee worden vaak de herinneringen die blijven.